پژوهشگران می‌گویند این تاثیر مشاهده‌شده بدون توجه به میزان ورزش فرد ایجاد می‌شود و بنابراین نحوه انتخاب ما برای گذراندن ساعات فراغت از کار تاثیر بزرگی بر سلامت کلی ما خواهد داشت.
به گزارش خبرگزاری فرانسه امانوئل ستاماتاکیس، کارشناس اپیدمیولوژی و بهداشت عمومی در یونیورسیتی کالج لندن، در این باره گفت: "همه چیز به عادات شخص مربوط می‌شود. بسیاری از ما آموخته‌ایم که هنگام بازگشت به خانه تلویزیون را روشن کنیم و برای چندین ساعت پای آن لم بدهیم- انجام چنین کاری ساده و راحت است."
استاماتاکیس، گفت "اما چنین کاری برای قلب و سلامتی ما به طور کلی خوب نیست،"؛ استاماتاکیس به همراه سایر پژوهشگران در این بررسی اصول راهنمای بهداشت عمومی را پیشنهاد می‌کند تا در مورد خطرات بی‌حرکت بودن در حین ساعت استراحت هشدار دهد.
او در این بررسی که نتایج آن در جورنال کالج متخصصان قلب آمریکا منتشر شدهاست، می نویسد چنین هشدارهایی فوریت دارند، "به خصوص اینکه اکثریت افراد در سن کاری در پشت میز و جلوی یک کامپیوتر مدت‌هایی طولانی را بی‌حرکت باقی می‌مانند."
این پژوهشگران اطلاعات مربوط 4512 فرد بزرگسال را که در "نظرخواهی سلامت اسکاتلند" از افراد خانه‌دار شرکت کرده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
اطلاعاتی مربوط مدت زمانی که فرد در مقابله صفحه تلویزیونی می‌گذراند، داده‌های به دست آمده از گزارش‌های شخصی در مورد مدت تماشای تلویزیون و دی‌وی‌دی، زمان استراحت، و مدت استفاده از کامپیوتر یا انجام بازی‌های ویدئویی مورد بررسی قرار دادند.
هنگامی دانشمندان وضعیت افرادی را گزارش کرده بودند کمتر از دو ساعت در روز را به سرگرمی‌های وابسته به صفحه‌های تلویزیونی میگذرانند، با افرادی 4 ساعت یا بیشتر در روز این کار را می‌کنند، مورد مقایسه قرار دادند، دریافتند که گروه اول 48 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از هر علتی هستند.
در افرادی پس از کار روزانه تنها دو ساعت یا بیشتر در جلوی صفحه تلویزیونی می‌گذراندند، خطر اختلالات قلبی-عروقی مانند حمله قلبی 125 درصد افزایش می‌یافت.
این پژوهشگران می‌گویند: "این رابطه مستقل از تاثیر عوامل خطر‌ساز معمول مانند سیگارکشیدن، فشار خون بالا، BMI (شاخص توده بدنی)، طبقه اجتماعی، و نیز ورزش بود."
با این حال پژوهشگران توانستند میان زمان بی‌حرکتی و میزان التهاب و کلسترول در افراد بی‌حرکت رابطه‌ایی برقرار کنند.
این بررسی می‌گوید:"یک چهارم از رابطه میان زمان صرف‌شده در جلوی تلویزیون و اختلالات قلبی-عروقی را می‌تواند با میزان پروتئین واکنشی- C یا CRP، شاخص توده بدنی، کلسترول HDL قابل توجیه بود."
میزان CRP، یک شاخص التهاب با شدت کم است، که در افرادی که بیش از 4 ساعت را در مقابل صفحه تلویزیونی میگذرانند، نسبت به آنهای کمتر از 2 ساعت این کار را می‌کنند، دو برابر بیشتر است.
اسماتاکیس گفت قصد دارد به بررسی در این مورد ادامه دهد چگونه نشستن طولانی مدت بر سلامتی انسان اثر می گذارد و چه تغییرات سبک زندگی را می توان توصیه کرد تا میزان زمانی که افراد به حالت نشسته میگذرانند، کاهش یابد.
